تاک پیر پر جوانه / شعری از شهریار گلوانی

 

شهریار گلوانی

تاک پیر ِ پر جوانه

برای" علیرضا ذیحق "

ای تاک پیر پرجوانه

شرزه شیرِ آزاد

آکنده از التهابِ دلاویز

بوسه و سرود

ای جاریِ همیشه

لبریز از شراب.

گاه که دلتنگ می شوی

دلتنگ می شوم

لبریز می شود اشکدان ِ چشمانم

و پر می شود جام ِ اندیشه ام

از گنج های جهان

که هیچگاه

در دسترس نبوده است .

هرچند

در کار ِ عشق

کسی از ما گشاده دست تر

نبوده است .

آه ای تاک ِ پیر

شَتَک ِ خون ِ خشم بر دل ِ کولاک

با خالکوب ِ حاطره ی دوست

بر استوانه ی جان .