ترجمه ی اشعاری از رقیه کبیری ( شاعر آذربایجانی ) / علیرضا ذیحق

ترجمه ی اشعاری از رقیه کبیری ( شاعر آذربایجانی )

از مجموعه شعر " تب ام را بگیر تبریزم "

 ترجمه : علیرضا ذیحق

رقیه کبیری شاعری است دو زبانه . به ترکی و فارسی می نویسد وذوق و خیالی جوشنده دارد . مجموعه شعری با نام" تب ام را بگیر تبریزم/ آل تبیمی تبریزیم ! " از وی منتشرشده که مثل یک حادثه بر تارک شعر فرود آمده و در خوانش آن ، او را بر قله های خلاقیتی می بینیم که نسیم سبلان را دارد و استواری سهند را .

جیره / شعر / علیرضا ذیحق

                            

                                                                                         علیرضا ذیحق

جیره

وقتی که هر زایشی را

افولی هست

فاصله هیچ مهم نیست

تا بجنبی

میلاد و مرگ

کنارهم جا می گیرند .

نگاهی به شعرهای علیرضا ذیحق / مژگان امیری

مژگان امیری

زبان، تصویر و شعر

نگاهی به شعرهای علیرضا ذیحق در ماهنامه اینترنتی " ماندگار"

شعر ‹ خسته› از علیرضا ذیحق ؛

در بین تمام شعرهایی که از این شاعر در ماندگار گذاشته‌شده‌است، این شعر به صرف نوع زبان، روانی تصویر و جدا شدنش از زبان خطابی که بیشتر مورد استفاده شاعر است، شعر خوبی است باحسی شخصی، صمیمی و تصاویری زنده، که قابلیت دیده شدن را هم برای شعر به وجود می‌آورد و از تصاویر خطی فاصله می‌گیرد و هم مخاطب را در دریافت‌های خود شریک می‌کند.

گفت و شنودی با منصوره اشرافی ( شاعر ، نویسنده و نقاش) / علیرضا ذیحق

گفت و شنودی با منصوره اشرافی

شاعر ، نویسنده و نقاش

منصوره اشرافی هنرمندی متعهد است که هم شعر می نویسد و هم نقاشی می کند . در هردو زمینه تلاشی فراگیر دارد و اما نقد ها و یادداشتهای ادبی او ، با بینش ژرفی که وی از تاریخ نقد و نظریه های ادبی دارد و شناخت اش از ادبیات معاصر ، بخشی دیگر از خلاقیت وی را نیز بازتاب می دهد . در " مجموعه شعر " این تاج خار" و دیگر اشعاری که از وی در مطبوعات و سایت های مجازی منعکس شده ، وی را شاعری می بینیم که نبض خیابان در شعرش می تپد و انسان و شأن زمینی اش ، تقدسی چون صورت مثالی آدمی- که آدمیت اش هست- دارد . شعرهایش لبریزاز تصویر و استعاره  ، به سادگی گرایش دارند و عین عریان کردن روح آدمی  ، با زبانی نمادین وخاص ، در استتارآن نیز می کوشد .

بیراهه / شعری از علیرضا ذیحق

  علیرضا ذیحق

بیراهه

تو از سالهای دور می آیی

از جوانی ام

با نغمه و شور

وزیبایی ات که هنوز تُرد است .